Donderdag 16 juli 2009

Van een hectisch dagje gesproken... De voormiddag hebben we haast volledig gespendeerd aan het uitstippelen van onze reis voor de komende dagen. Alles is in kannen en kruiken voor onze uitstappen naar Halong Bay en Sapa. Morgenvroeg vertrekken we voor drie dagen en twee nachten naar Halong Bay, een (naar het schijnt) prachtige baai met vele rotsen in de zee en talrijke grotten. We overnachten op een traditionele houten zeilboot in de baai zelf. De dag erna gaan we kajakken en meren we aan op het eiland Cat Ba, een gekend natuurreservaat waar een fietstocht en een overnachting op ons wacht. In de late namiddag keren we terug naar Hanoi om 's avonds de nachttrein te nemen (hout vasthouden) naar noorden van Vietnam; Sapa, een afgelegen berggebied tegen de Chinese grens. Daar overnachten we eveneens om de dag erna opnieuw naar Hanoi te gaan.

Van Hanoi gesproken: een drukte van je welste! Massa's brommers en brommers en brommers... Ook hier gelden niet veel regels; wie het meeste lef heeft en de beste claxon geeft extra gas en rijdt als eerste op het kruispunt. Je kan je wel al inbeelden dat dit hier en daar voor bijna botsingen zorgt en hilarische taferelen. Lefgozers als we zijn, vervoegen wij de meute op een stalen ros om het historisch centrum te verkennen. Orienteren is hier niet altijd even vanzelfsprekend, dat blijkt uit de vele omdwalingen die we maakten. Maar ach, elke straat heeft wel zijn charme en wel een hele specifieke. Zo heb je straatjes waar je alleen maar spijkers vindt of "baschen", of grafzerken, of kitsch, of zijde, of brommeronderdelen (uiteraard!), touwen.... Kortom, 36 straatjes en 36 stielen. Een bepaalde straat bood zelfs geroosterde hond aan, te verkrijgen van kop tot staart tot poten. Stel je dus gewoon de hond voor zonder haar en lichtjes geroosterd. Voor de kleine eters onder ons is hij ook in helften te verkrijgen.

Hanoi is op zijn minst een leuke bruisende en chaotische stad. Het Engels hier is wel nog niet echt bekend, uitbeelden is dus soms de boodschap. Degene die wel Engels kennen, vergeten de medeklinkers nogal eens, wat ook hen onverstaanbaar maakt. Enige domper op de verjaardagsfeestvreugde was de regen. En als het regent valt hij bij bakken uit de lucht. Vandaag zijn we lichtjes verzopen geweest. Ook een stroompanne is hier blijkbaar schering en inslag, zo mochten we ondervinden tijdens ons etentje.

De komende dagen zal bloggen hoogstwaarschijnlijk niet mogelijk zijn, maar verslag volgt zeker en vast. Bedankt voor de fijne reacties, echt leuk om eens iets van het thuisfront te lezen!

Vele groetjes van de andere kant van de wereld,

Lien en Thomas