Dinsdag 07 juli 2009

Dag 3 in Phnom Phen. Ook vandaag is onze brommer onze vaste compagnong. Zonder echt een kaart te hebbenm verlaten ze de stad op weg naar de beruchte Killing Fieldsm de plaats waar Pol Pot en zijn rode Khmer regime het nodig achtten 1.7 miljoen mensen te excecuteren. Op zich is de plek zelf niet heel bijzonderm maar het idee eracter maakt het een niet te missen uitstap. Je ziet er een herdenkingsmonument onder de vorm ve torrenm die gevuld is met duizenden schedels, gevonden in de vele massagraven. Schokkend en tegelijk heel sereen. De rit ernaartoe was eveneens 'schokkend'zij het in de letterlijke zin vh woord. We reden grandioos verloren en dat hebben onze kontspieren geweten! Dat je zelf de weg moet zoeken is het enige nadeel aan zelf een brommer huren, op hulp van Engelssprekenden moet je buiten de stad niet rekenen. Het grote voordeel is dat we alweer een stukje van het echte Cambodjaanse leven hebben opgesnoven en op plaatsen geweest zijn waar toeristen normaal iet komen. Om id sfeer te blijven van de genocide, nemen we het Tuong Sleng genocide museum als volgende halte. Dit was id jaren '70 het strafkamp waar de bevolking gefolterd werd tot bekentenissen om dan later te worden afgemaakt. Je ziet de vele cellen en folterkamers, de foto's van de 1000en slqchtoffers en hun martelingen. Woorden schieten tekort, huiveringwekkend vqat alles samen.

Tijdens een tussenstop, bezoeken we een Beoddhistische tempelm waar we een ceremomie bijwonen. Het valt onmiddellijk op hoe gastvrij en open hun godsdienst is. We mochten zelfs deelnemen, wat we jammergeoeg geweigerd hebben.

's avonds dineren we n een zeer gezellig restaurantje langs de oever van de rivier. Het eten wa niet bijzonder mar de lokatie compenseerde dit.