03 augustus 2009

Jammer maar helaas, onze laatste volledige dag in Vietnam, morgennamidag vliegen we naar Bangkok. Maar daar denken we nog even niet aan. Bij een reisbureautje boekten we gisteren een uitstap. Samen met een horde toeristen rijden we naar de Cambodjaanse grens naar de provincie Tay Ninh. Dit is het centrum van het Caodaisme; een kleinere geloofsgemeenschap die elementen uit het Boeddhisme, Protestantisme, Taoisme en Hindoeisme vermengen tot een jonge nieuwe godsdienst.  De tempel oogt enorm kitsherigm zodanig over-the-top zelfs dat het mooi wordt. Om de 6u vindt er een ceremonie plaats, dag en nacht. Wij woonden die van 12u bij. Meer dan 300 gelovigen die heel sober samen bidden in hun witte kledij heeft iets indrukwekkends. Afhankelijk van hun positie binnen de gemeenschap nemen de Cau Dai plaats op 1 van de 9 levels in de tempel die de  9 fases naar de hemel symboliseren. Om de 5 jaar stijg je een rangorde. Naast de witte biddende massa dragen de hoogwaardigheidsbekleders een kleur, die hun geloof aanduidt. Zo  draagt wie van het Boeddhisme afstamt een geel kleed bv. Eens leuk om dit mee te maken.

Na de lunch worden we naar de beruchte Cu Chi tunnels gebracht, een ondergronds bolwerk van 200km!! tunnels waarin de Vietcong guerillastrijders zich verscholen en zo de Amerikanen te slim af waren. Met vrij promitieve middelen ontwikkelden ze ingenieuze booby traps om de vijand te verwonden. hier worden ze uiteraard met een stuk gedemonstreerd. Ook hier heerst een anti-Amerikaans sfeertje. UIteindeijk slepen we ons westerse lichaam door een toeristische versie van deze oorspronkelijke tunnels. Dit wil zeggen gangen van 1.20m op 80 ipv 80cm op 60cm. Zelfs de verbrede tunnels zijn enorm krap. onvoorstelbaar dat mensen hier zo lang in geleefd en gevochten hebben. Op 3 verdiepen gaande van 3m tot 8m onder de grond bevonden zich slaapruimtes, opslagplaatsen voor munitie, hospitalen, keukens,.... Wij waren al blij als we na 70m er uit konden terwijl de Vietvong of Cu Chi-strijders hier km`s in af legden. Bovendien is het in die nauwe gangen behoorlijk warm en weinig lucht en al zeker als jer zoals ganzen moet door kruipen. Cu Chi is een must-do, al was het maar om even het gevoel te hebben hoe het toen moet geweest zijn. Aan de tunnels heb je er een schietstand waar je M16`s en AK-47`s  kan proberen, ook thomas ziet zijn kans om dit eens te proberen. Op het randje van gepast op deze locatie maar bon. Het oorverdovende lawaai van de schoten illustreert het oorlogsgevoel, je kan je moeilijk inbeelden hoe je dit tijdens een oorlog dag in dag uit kunt uit horen.